Olursun.. Şiiri - Hüseyin Demircan

koruma peteği balsız olursun
mıhını düşürme nalsız olursun
sen yine usanma dört nala kalgı
aksi hal şişmanlar halsiz olursun

dersine çok çalış pek sorma soru
marifet sobalık kalmayıp boru
ayrıca sahip ol ormanı koru
yoksa bak yağmursuz selsiz olursun

pehlivanlık denir nefsi yenişe
darlığı görmeden geçme genişe
hele telgırafla başla sen işe
ilerde gelişir telsiz olursun

sevdalar ruhunda manevi gıdan
kesilmesin asla ses seda nidan
içte yeşermedi bir taze fidan
kuruyup ağacı dalsız olursun

pranga dört mevsim esaret ister
yiğitlik birazda cesaret ister
köpeklik yetinme dişini göster
kemiğin alındı yalsız olursun

en büyük zaafı kalbin teklemek
bacağa unutma fren eklemek
kırmızı ışıkta lazım beklemek
zıplama ayaksız elsiz olursun

insan dana keser bıçak bilerde
az buçuk et nanay yoksa kilerde
çapayla yetindin fakat ilerde
kazmasız küreksiz belsiz olursun

yasak yer park yapar araba çektir
nush ile uslanmaz etmeli tektir
ensede ki kılı tepeye ektir
o vakit saçı gür kelsiz olursun

söndürür ateşi çünkü su yanmaz
başa gelmedikçe insan uyanmaz
sıkı tut hazıra dağlar dayanmaz
tüketip serveti malsız olursun

taksite bağlamaz söylersin peşin
ey fakir bulunmaz dünyada eşin
kara topraklara atılıp leşin
arama tabutu salsız olursun..