Ölümün Saati Şiiri - Nebi Ünler

Ölümün saati yok ki… Demiş dostumuz
Var olmasına var da, bilemeyiz gelmeden…
Allameler yorumu; yenilenir postumuz
Mizan’dan da kurtulduk, diyemeyiz, ermeden!

Habil, Kabil’den beri, zalim vardır, zulüm var
İnsanların birçoğu, kardeşince kesilmiş…
Doymazların hırsıyla, dünya ediliyor dar,
Emekliyiz yoldaşım, bilet resmen kesilmiş!

Kadere iman şartı, bence de pek makbuldür,
Mesela, doğmak, ölmek, bizim elimiz de mi?
Atanı evladını, seçememek kabuldür,
Ariflik kerameti meczup, delimiz de mi?

Yılgın Yağmur hayatı, bize emanet görür,
Mutluluğu çok az da, mutsuzluğu gayet çok…
Kara delik yolcusu güneş, bizi de sürür
Babamdan bilirim ki, doğmayana ölüm yok…

Şair abartısıdır, ölmeden öldüm sözü
Verdiğini yutmadan, toprağın doymaz gözü…

Aşiyansız, 23.12.19 – 09.53 Y.Y.