Ölümsüzlüğün Kapısı Şiiri - Kasım Kobakçı

Ruhun perdesini yırtarcasına,
    yol almak, karanlığın derinliklerinde,
Sonsuzluğa uzanan bir düş gibi savrulup,
    zamanın ötesinde dans edercesine,
Zihnin kıvrımlarında gizlenen acılarda,
    yankılanan çığlık misali,
        bir dağın zirvesinde,
Omuzları çökerten görünmez bir esaret,
    her bir nefeste büyüyen,
        bir ağırlıkla birlikte,
Hayatın sahnesinde parlayan yıldızlar,
    bir umut ışığı,
        bir anda sönercesine,
Yaratıcı ellerden dökülen her bir melodi,
    işleyen bir esinti,
        kalbin en derin köşelerine,
Geçmişin tozlu sayfalarında saklı kalan anılar,
    bir fısıltı gibi usulca dokunur geleceğe,
İçsel bir yolculuğun başlangıcı,
    varoluşun sırlarını çözerken,
        hissedilen o ince sızı,
Küllerinden yükselen bir anka kuşu misali.
    yeniden doğan bir güç gibi,
        her bir düşüşte.
*
Binlerce anlam taşır, her bir çizgi,
    yüreğin derinliklerinde gizlenen,
        bir sanat eseri gibi,
Ruhun en hassas tellerine dokunur,
    zamanın ötesinde yankılanan,
        bir melodi gibi,
Zorlarcasına gerçekliğin sınırlarını,
    gökkuşağının renklerinde dans eden
        bir hayal gibi,
İki dünya arasında bir geçit inşa eder,
    sonsuzluğa uzanan bir köprü gibi,
Bir kapı açar izleyicinin ruhunda,
    her bir fırça darbesinde,
        saklı kalan bir sır gibi,
Eşsiz bir hikaye anlatır, her bir ayrıntı,
    hayatın dokusunda işlenmiş,
        bir desen gibi,
Derin anlamlar fısıldar, sessizliğin dilinde,
    sözcüklerin ötesinde bir iletişim gibi,
İfşa edercesine evrenin sırlarını,
    yıldızların parıltısında gizlenen,
        bir bilgelik gibi,
Ölümsüzlüğün kapısını aralar,
    her bir yaratımda yeniden,
        can bulan bir ruh gibi.