Ölümsüz Aşklar Şiiri - Hamit Atay

Ölümsüz Aşklar

Bir gün gelir
Tüm aşklar geçer sanırsın…
Zamanla silinir izleri,
Adı unutulur, yüzü dağılır
Bir eski rüya gibi…

Ama bilmezsin:
Bazı aşklar ölümsüzdür.
Ne takvim eksiltir onları,
Ne mevsimler soldurur.
Onlar,
Bir bakışta başlar
Ve bir ömre değil,
Ezelden ebede yazılır.

Bir sokakta göz göze gelirsin,
Kalbin anlar önce,
Dili susar,
Ama ruhun çoktan tanımıştır onu.
İşte o an…
Zaman durmuş demektir.

Ölümsüz aşklar,
Sözle anlatılmaz.
Bir dokunuş yetmiştir belki,
Belki bir veda bile yaşanmamıştır.
Ama o aşk,
Kalpte bir yemin gibi durur hep:
Bozulmaz,
Unutulmaz,
Eksilmez.

Yıllar geçer,
İnsan değişir,
Şehirler yıkılır,
Saçlar ağarır…
Ama bir isim var ki
Her kalp atışında yankılanır.
İşte o isim,
Bir ölümsüz aşkın izidir.

Bazen kavuşamazsın…
Ve sanırsın ki aşk yarım kalmıştır.
Oysa bilmezsin,
En tamam aşklar
Hiç kavuşulamayanlardır.

Ölümsüz aşklar
Bir kokuya saklanır bazen,
Bir şarkıya gizlenir,
Bir şiirde yankılanır.
Hiç kimse bilmez
Ama sen duyarsın onu—
Kalbinin en sessiz yerinde.

Bir ölümsüz aşk
Ne zaman biter, bilir misin?
Asla…
Çünkü aşk ölmez,
Sadece şekil değiştirir.
Bazen bir dua olur dilinde,
Bazen bir resim olur duvarda,
Ama hep yaşar…
Seninle birlikte.

Ve bir gün,
Son nefesini verirken bile
O aşk gözlerinde parlayacak.
Çünkü gerçek aşk
Sadece yaşarken değil,
Ölürken de seninledir.

İşte bu yüzden,
Herkes sever,
Ama çok azı ölümsüz sever.
Çünkü ölümsüz aşk
Bir bedende değil,
Bir ruhun derinliğinde yaşar.
Şiir Hamit Atay