06 Ekim 1969- Ankara
adam, kadını omuzlarından sarsarak,
kendine doğru çekti,
anlamıyorsun beni,
anlamak da istemiyorsun,
sen hiçbir şey değilsin!
asla olmadın!
bundan sonra da olamazsın!
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta