Gönül bu onu çekemezsin ki hizaya diyete
Vaz geçmez bilmez onu almışsa niyete
Elbet bir gün biz göç etsekte ebediyete
Hiç bir zaman ölmez çünkü ÖLÜMSÜZ AŞK
Gönül denen yerdir onun yuvası ini
Mecnun, leyla, kerem, aslı etti kimini
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta