Ey nefsim bu edanla ne cüretle yürürsün?
Bu “yer” ağzını açmış, yuttuğunda görürsün!
Onun kara bağrına yattığında çürürsün!
Sen ölüme mahkumsun, ne olacak hallerin!
Ne evlat, ne mal, ne mülk, seninle gelmeyecek,
Ne yardımcın, ne dostun, yüzüne gülmeyecek
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta