Başımın üstünde yeri var yağılarımın
Gözümün önünde bitmesin simaların
Ağaç bulayım yaslanacak büyük bir kayın
Ana gibi sarsın güneşi sakınsın yeter
Kim öldürmüş hangi kimi, bilmesem olur
Yüzüm pek mi dökülüyor, duymasam olur
Sırtım uyuşsun gitgide, kalkmasam olur
Zaman böyle ığıldan bir kıprasın yeter
Yangın çıkmış ovada tozlar savurup
İşlendikçe boğak toprak sökel kılınıp
Kapansın gözlerim dostlar yakınıp
Omzumdan öperek pek eğlesin yeter
Sessizlik işlemiş öyle derin ansızın
Tepeden hiç kan daha akmasın yeter
A dünya bu huzurdan kalandır payın
Çökmüş ardak beni sana sunmasın yeter
Kayıt Tarihi : 19.2.2024 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Notlar dizisi. Uzay'a.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!