Geldi uzun kışın kulakları yiyip bitiren soğuğu
Kan ovalardan tepelere çıkmaz artık
Kaplanır bembeyaz zambaklar ile elma dağının doruğu
Bir yandan yeraltının öfkesi akar ılık ılık
Bu kadar gaddar ve kin dolu iken doğa
Çıkmak akıl karı mıdır beyazları eğne dolayarak
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta