Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bazen insan ölümü arar, bazen de ölüm insanı aramadan bulur!Zira, Ölüm fermanını elinde taşıyan azrail(as) adresleri çok iyi bilmektedir.Aramasına gerek yoktur. Eliyle koymuş gibi bulur.
Can hep cananını arar durur da, onu yanlış mekanlarda yanlış kılıklarda arayıp hataya düşer. Bu hatalarının neticesinde asıl cananı bulamadan kısa ömrü heder olur gider!
Canın cananı; Mevlasıdır ve tüm canan sanılanların en alasıdır! Onu bulan saadet-i ebediyeyi ve sonsuzluk denen şeyi bulurken, onun dışındakileri canan yerine koyanlar, başlarına ebedi belayı bulur.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta