Duru bir öfkenin dinginliği süzülüyor
Gözlerinden , duvarları sökerek uzakları aşan .
Dört duvarın arasında çatlarcasına ağlayan
Hınçlarını büklüm büklüm saçlarında uzatmış
Huysuz çocuk nerede?
Nefesi sessizlikle harmanlanmış .
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Çok güzel bir şiir yereğinize emeğinize sağlık .Kaleminiz daim olsun.Saygılar
Teşekkür ederim hitap edebildiysem ne mutlu :)
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta