Bekir Dalkıç - Ölü Bebekler Şiiri - Anto ...

Korkusuzlar donarak ölüyorlar, korkaklar birbirlerine sarılarak ısınırken buralarda.
Gruplar halinde sevişiyorlar, şu büyük ve zârûrî ihtiyacı giderircesine.
Korkusuzlar üfleye üfleye ısıtamazken bir türlü, o buz tutmuş nasırlı ellerini.
Korkaklar öksüre öksüre yayıyorlar etrafa saydam, irin irin, o balçıklı döllerini.
Şükrüyle avunuyor şükredenler,
Yokluğunu serpiştiriyor herbiride yokluktan toprağa.
Kimliğiyle övünenler göremiyorlar o kimliklerdeki görünmez mürekkeple yazılanı.