Yine gece,yine sessizlik,yine zifiri karanlık,
Hep umutsuz yarınlar,hep olmayan sabahlar.
Bu ne bitmez işkence,yokluğun ne zor bir bilmece,
İnsanoğlu; alışır derler ya herşeye;
Doğruymuş,bende alıştım pek çok şeye,
Birtek şey hariç,o da sensizlik; ben alışamadım sensizliğe.
Şarkılarda,şiirlerde,bu şehrin pek çok yerinde,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta