Parmağının ucuyla tuttuğun ne varsa
Bırakıp kırarsın cam gibi bin parçaya bölüp,
Dalarsın, değmeyecek girdaplara...
Sonra nedir bu, bir anlamsız pişmanlık?
Bir ezgi etmez harcadığın zamanlar
Belli ki senin de umursamazca kırdığın,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta