Yürürsün hayatın uçuruma giden yollarında, yapayalnız, kimsesiz olarak.
Dönersin dünyanın göbeğinin kesildiği yerde,
Asılırsın birer birer hayatı ölüme götüren darağacında.
Özlemini duyarsın yüreğinde, gece ile gündüzün öpüştüğü anda doğan o sabahın seherine.
Tutuşur yüreğin,
Kan kırmızı güllerle beraber
alevlerin içinde el ele.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
