Ölmüş Gibiyim Şiiri - Belkız Günaydın

Ben aşkın mahkumu, sense gardiyan

İnandım, güvendim, sana her zaman

Dürüsttün, masumdun, gözümde inan

Aklımı başıma, almış gibiyim,

Kor olmuş kömürdü, yanan yüreğim

Küllendi ateşim, söndü ocağım

Olsan da sen benim, en son durağım

Yolumu sonunda, bulmuş gibiyim,

Rüzgarın taşları, oyması gibi

Derine kazıdım, kalbimde seni

Kimse almasa da, orda yerini

Yad elde adını, silmiş gibiyim.

Endazesi şaşmış, bu alemde ben

Çölde bir vaha, bulmuşum derken

Seraba çevirdin, umudu hemen

Mecnunu çöllere, salmış gibiyim.

Gördükçe yüzünü, gülerdi gözüm

Bilirim ben sensiz, her dem öksüzüm

Hasretden yansa da, biçare özüm

Sanma ki yaşarken, ölmüş gibiyim,