Geç vakit bir bahar akşamıydı
İlk kez gördüm, karşı kaldırımdaydı
Gözlerin ela, yüzün ay parçası
İçimi böyle yakmasan olmaz mıydı?
Karşılaşmamız bir tesadüf mü?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta