Kaldım bak deniz ortasında dermansız.
Geceyi, gündüzü bilmiyorum ben artık.
Kolumu oynatsam biliyorum varacağım.
Hayallerimmiş sonra, meğer dermanım.
Örtmek istediğim küllenir hep durmadan.
Unutmak ne zor, sevemedi hiç kimse.
Kurban edilmeye bile sonra an vazgeçildim.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta