Olivyanın Mutlucaları Şiiri - Seyfi Karaca

Mahsus kılmış olacak ki
Sağlam sevmiş sağlam
Merdivenlerini benim üşendiğimi rüzgar süpürmüş
Şu son günlerde sonbahar gazelleri çalan
Loş köşedeki tuşlarında çok havalar esen piyano gibi
Evlerden evlere duyulabilecek kadar cesur
La traviyanın yanan yüzü orman berisinden
Çamların dibinde yüzen sudan
Aşkın ilahisini okuya okuya
Ve kavaklar....Ah...söyletmeyin beni çok
Hangi sarhoş hallerle hangi bir vakit
Kaç bir yolboyu zaman nice gidip gelen ben
Dalımda kokusu gitmeyen solmaz bir çiçek
Göğsümün oturulacak bütün meskenlerini
Kadınca hanımelleri kaplamış
Kulaklarım tiz bir sesi çınlayarak
Kendi daha asmalarında henüz salkımlaşmış
Fidancık...
Ne huriydin ne melek
İnsan omasına insandın ammma
Her gelişimde seni şamdan şamdan yanan mum
Odun ateşinde harlanan aşk oyunu
Her gelişimde korlar içinde
Parmakların bütün müzikleri dize getiren
Mutluca melodi
Dilin güllü
Söyleyişin ateşi suzandı
Ah Olivya ah...!

Seyfi Karaca.......Ekim / 10