Ölen son güzelin cenazesinde sana ağ ...

Ölen son güzelin cenazesinde sana ağlıyorken

İsimsiz kuytularında yaşama yanmış, yanılgılar selindeyim
cığlık çığlığa ölen meleklerin son sesinde uyandım sensizliğe
beni sürükledi her halin
bir karabasan, hülyalarımın saçını yaktı
hüzün kaptanı sararan son yaprağın dökülmüşlüğüne bindirdi
ruhunda hasat çoktan bitmiş bir ırgat gibi topladım sensizliği
ilmek ilmek kavuşmayı taşıdı özümün karıncları
kuşku değirmenlerinin dişli sevgilerinde öğütüldüm
karmakarışık bir anın aynasında tarandım yüzüne
ışık huzmesi sana hazır hazinelerime yansıdı
biraz kendime insan oldum
Sürünmeyi bıraktı yalanlarımın yılanları
sevgi dağlarımdan kekik kokusu çiçeklenir gerçeklerime
gülücük dağıtan bir anka kuşu,kanatlarını teslim etti hasretime
sırları dökülmüş iksirlerin son içiminde adını yazdı kader
ne kadar özlediğimi hece hece yazdım aşk duvarlarına
sevenlerin uğrak pınarlarında senli ağıtlar yakardım
sesine koşumladığım anın beyaz demetinde kalakaldım
ruh denizine akan yakamozların resminde aklandım
bütün sevda ülkelerinin rüzgârı getirdi benli kokunu
denizleri okutan gözlerinde yuva kurdu geleceğim
içimin titremelerinden besleniyor depremler
ölen son güzelin cenazesinde beni gördüler ağlıyorken
oysa ben sana ağlıyordum kimseler bilmese de
içimi tufana çeviren eslerinde kurudu her halim
fethettin her şeyinle çinileşmiş kumru devletimi

Bir çok anlam buldum şiirinizde tebrikler..