sensizlik kelepir bir ölüm yanı başımda
koparılışı karanfilin dalından
kalbimde sokması akrebin kendini
ruhumdaki goncayı bir tek senin için yaktım
gül yanığı aşkları göze alarak gül yanışlı
kendimden geçerek şırıl şırıl
alev alev bir suyun yanması kadar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta