Öldüren Hasret Şiiri - Mehmet Çiçek

Gözlerim seni görüyor adımımı her atışımda.
Ellerim titriyor seni gördüğüm her dakikada.
Kalbim çarpıyor delicesini seni düşündüğüm her anda.
Seni çok seviyorum sensiz yaşanılmayan bu dünyada.

Sana olan sevdam bitiriyor beni acımasızca.
Sana olan hasretim düşürüyor beni hasta yataklara.
Sana verdiğim güller anlatıyor hüsranla seni bana.
Sana gönderdiğim martılar adını mırıldıyor kulağıma…

Yüreğim sızlıyor yağmurlar damlıyor semalara.
Ruhum titriyor sensiz bitmeyen gecenin ayazına.
Direnemiyorum yüreğime saplanan aşk mızraklarına.
Seni anlatıyorum, şefkatle, seni saran yıldızlarıma.

Deryalar umutsuz şarkı söylüyor sensiz kalan yalnızlığıma.
Dalgalar getiriyor gözyaşı selini sevgi kıyılarına.
Sensizliğin zehri akıyor solgun duran yaprağıma.
Eriyen bedenim duruyor ruhumun karşısında.

Gizemli bir kapı aralanır şimdi gözlerimin önünde.
Birden rüzgâr seli eser acımasızca yüreğimin içine
Bir an durur arada konar küçük bir kelebek.
Sensizliğin yıktığı ruhumun üzerinde.

Hasretinin yüreğimi parçaladığı bu günün içinde
Ayrılığın kök alışı gözlerimin önünde.
Baharım sonbaharıma dönüşüyor yüreğimde.
Feryatlarımın çığlıkları gömülüşü içinde…

Bir ayrılığın hikâyesi geldi gözlerinin karşısına.
Bir damla kırmızı gözyaşı hâkim sayfalara
Rüzgâr çeviriyor her bir cümleyi sarp limanlara
Bu aşk defteri de
Kapanıyor sonsuz çekilecek olan acılara

Hatay/ Antakya saat 17.00/ PERŞEMBE