iki bin on iki, bir şubat günü
İstanbul’un karanlık kaldırımlarına
kar yağarken gittin
geliş salvoları, bir hiçlikti
belkide tesellisiydi aşkın
ben duygu fırtınalarında
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;