Sırtımı yasladığım dağım devrildi
Bir yalnızlık namlusu bana çevrildi
Hayat direğim çöktü boynum eğrildi
Bu hesapsız gidişin oldu mu babam
Gönül bahçemde ulu çınar gibiydin
Can arkımı besleyen pınar gibiydin
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta