Sen yokken ben sensiz yaşamayı öğrendim...
Bir olmayı... Kendim olmayı öğrendim...
Acılarımla yaşamayı öğrendim.
Oysa beni daha fazla acıttın Sen.
Bana ağlamayı reva gördün.
Seni seviyorum dedin demesine
Lakin Ruhumu çok incittin SEN.
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta