Sözcükler yetmiyor bazen,
Senin gözlerinde boğulmakla,
Bir okyanusun derinliğinde
Adını ezberlemek arasında fark yok.
Yıldızlar bile kıskanıyor bakışlarını,
Çünkü sen bir gecede değil,
Bütün evrenin kalbinde parlıyorsun.
Ben seni düşündükçe
Zaman bükülüyor,
Ve sonsuzluk,
Senin gülüşüne yeni bir anlam buluyor.
Bir düş kurdum zihnimde,
Rüzgârı senin sesinle esen,
Gökleri senin adınla yankılanan.
Senle var olan bir evrende,
Hiçbir yıldız sönmüyor,
Hiçbir fırtına yönümüzü şaşırtamıyor.
Okyanus bile duruluyor,
Senin tenine her değdiğimde.
Ben seni sevdikçe
Gerçeklik, hayalin diz çöktüğü yere dönüşüyor.
Kalbim,
Senin ellerinle şekillenen
Bir harita artık.
Ve gideceğimiz yön
Sadece senin olduğun yer.
Gerçek mi rüya mı bilmem ama
Kendimi kaybettiğim o yer
Bütün sonsuzluğum sensin…
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 02:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!