Oku Şiiri - Halit Korkmaz

Atıldığın yeri bil, yaydan çıkanı oku,
Rabbinin mektubunda kan pıhtısının şoku,
Hakîkat bir sır değil, kendine bak ve anla,
Önce bil, sonra inan, çekmezsen gelmez koku.

Seslendirmek efsâne, okumak anlamaktır,
Okumaktaki gaye maksada çakılmaktır,
Sesi güzel olsa da hafız mânâda sakat,
Her tohum Rabden Ayet, her Ayet Hu’dan Hak’tır.

Kıraat sonuç değil, yolun başına denktir,
Sürekli ve ebedi okuyup terlemektir,
Arz'dan, arş'tan, âti'den, okuyup rol alırken,
Kumdan taşı, topraktan, altını elemektir.

Okumanın başı var, sonu yok, ahkâmı yok,
Ara verme hep oku, okuyanda bilgi çok,
Bilgiyi fânûsa al, koru cinden periden,
Aksi taktirde insan atom ile yaşar şok.

Kur’a’na Hâdis ile meydan okumak niçin,
Paralel ahirette, kabirde Allah hırçın,
Hesap günü gelmeden mezardaki işkence,
Yakıştı mı Allaha, insaf et Allah için!

Araştır, günah işle, günahsız câhil kalma,
Duygularını yönet, dürtüne teslim olma,
Kitap ek, hasadı biç, şehvetini sen yönet,
Okuyup yönetmeyen cennete gider sanma.

Mânâ verip okumak tecvidle örtülüyor,
Naçiz usta diyor ki, dinleyen ne anlıyor,
Âleme huzur için öne sürülen nizâm,
Okuyanı okuyup, senden temsîl bekliyor.