ziyaret günlerinde,
ismi hiç okunmayan,
yatılı bir öksüzün,
çaresizliğinde geçiyor günlerim....
hani;
saçları bir kere okşanmadan,
ağaran ben gibi...
ne olursun,
öksüzlüğümün ellerinden tut....
akşamları,babasının eve dönüşünü bekleyen,
ufak bir çocuğun neşesiyle sar beni.....
hepyükselen...........
Sabih HepyükselenKayıt Tarihi : 6.4.2011 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!