Yaşamak bir ağaç gibi,tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşcesine,
Bu hasret bizim...
-Nazım Hikmet RAN
sayısız deniz dökülür gözlerinden okyanusuma
oysa tek bir damlası
kuraklığımı bitirir
sayılı zamanlar
ve derin bakışlarından mahrum kaldığım an
hiç teminatsız ve
derme çatma bir gecekonduyum
yenemiyorum bakışlarının depremlerini
her ne kadar çözdüm desem de
çürütüyorsun tezlerimi
yıkıyorsun denklemlerimi
Hani merkep bile birkez çöker ya çamura
Sen daha betersin insanoğlu
El uzatma desekte hakkından gayrısına
Kaz görünür yine sana komşunun tavuğu
doksan dokuzda kalır bazen aşk
Ve yoksan yokum demek
Fayda etmez
noksan da kalsa bir yanın
Gel demek yüzsüzlüktür
Ve korkaklıktır çoğu zaman gitmek
Giderek batmakta her limanın gemisi
Umut adına, yazdığım her satırın birisi
Ve hep kurak çıkmakta
Kazdığım üç kuyunun ikisi
Bazen gitmek istersin
Yaptiklarindan, Yapamadıklarından.
Kaçtıklarından, Kaçamadıklarından
Silip atamadıklarından....
Bazen gitmek istersin
Bırakacaksın
Emdiğin sütü nasıl bıraktıysan anandan
Ve yine nasıl geldiysen o zamandan
Yeni günlere de öyle çıkacaksın
Nasıl çıktıysa kelebek kozadan
kısa kestiğin sohbetlerin
son kelimesi içindeyim
bir kahvelik uykum
bir sıkımlık canım var
duyulmamış geçmiş zamanda
bir gece vardiyası
Bir gün çıkarım karşına
Gururdan ötede bir yolda
Tek can, tek yürek değilde
Candan öte olan sevdamla...
Bir gün aklına düşerim
çok fazla ciddiye almadım hayatı
hakkım mıdır ya da müstehak mıdır bilmem
ama hep mi bize kalır , hep mi payımıza
geçmişin izi, suların pisi ve ekmeğin bayatı
çok fazla yaşadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!