Oğuzkan Bölükbaşı Şiirleri - Şair Oğuzka ...

geldiğin gibi ol
olduğun gibi git
çıplak

Ya zincirlerimi çöz
Ya kır kalbimi
Ya da bastır göğsüne sev beni
İstemiyorsan ölmemi
Bir şey yap
Öyle durma anlamsız

Sana sormadan sevda giyindim
Pek yakıştı üzerime
Sevindim
Fotoğrafların
Gülümseyen karelerindeyim şimdi
Yanağıma dudak izini bırakan bir öpücük kondurursan

Sen içerken beni efkar basıyor
Bakışların var ya senin
Bir gün ruhumu alıp dağlara kaçıyor
Bir gün bozuk para gibi yerlere saçıyor
Taşı toprağı altındır İstanbul’un
Ecele bir faydası olsaydı korkunun

Yorgan
Atık bir şişe
Sahiplenilmiş her köşe
Köpekler sabahın soğuğunda
Arabalar acele gidiyor nedense
Kazaya takılan isim ecel

Birdenbire yarım bırakıp sözü
Gölgelerin ardına saklanıyorsun
Bir cümlesi kalmıştı dudaklarımın

Yarın ben başkayım
Kendimi yoruyorum

sana alıştım
öyle dengesiz masalarda terketme beni
tam öperken dudaklarını uzanmış
ve gözlerim kapanmış
duygusal olsun diye

Küçük ateşler yakarsın
Ne içindir bilmeden
Ama önce ısınırsın
Anlatmanın kimseye faydası olmadığı öykülerdir
Tek başınasın
Gizlisin kendine bile

gölgenden tanırım seni
gül fidanı
gelincik ürkekliğinde
uzar gidersin yüreğimin içinde
ışıklar solsa da
senin izin kaybolmaz

Senin sesini duymaktır
Belli günlerin anlamını güzelleştiren içimde
Bir yeni yıl yenilenmek değil “sen”lenmektir nede olsa
Doğum günü doğmaktan ziyade
Olmakla ilgilidir hafızanda
En inanılmaz çılgınlığımsın