Öğretmenime Mektup Şiiri - Kamber Bal

Doğmak
nedir?
Büyümeyi öğret.

Büyümek
nedir?
Yaşamayı öğret.

Sustum hep.
Kelimelerim
darağacı oldu
mısralarım ise
birer
halka
sen;
susma!
susma malısın!
konuşmayı
öğret bana.

Konuşmak mı?
konuşuyorum ya işte
hem de
için
için
Gülme bana kardeşim
Yok ki dilim
yok!
Yaşamayı öğret.

Dinmedi hiç göz yaşlarım
devrilmedi
dar ağacım
suçum?
Bütün insanlar yoldaşım
budur işte
ayaklanışım.
Gülmeyi öğret.

Kemirildi içim
kurnazlıkla,
zalimlikle,
hainlikle
kof kaldım sevgiden yana
sevmeyi öğret.

Ukala dediler her dirilişimde
bir kıl
kopardım diye
domuzdan
o halde, saygıyı öğret.

Şefkate,
sevgine,
sana
özlem duyduğum
yüreğimin
en
yalnızlığında
Anneyi öğret.

Korku
kıvılcımı sarıyorsa
yüreğimin harmanını
sanmayın ki,
değildir temkinden
Ola ki sinsilerin sözlerini
telkin dendir.
Koş
ve
o zaman
hırçınlaşmayı öğret.
Sevgili canım öğretmenim
.............
.............................
1989