Aşkımızın Ütopyası Şiiri - Kamber Bal

Aşkımızın Ütopyası

Bir ok gibi karşıma çıktın;
Dağlardın yamaç yamaç
Perdeleyen cemalimi,
Hüzünlerin esir kampından kaçan bir aşk
Meleğinin sığınağı gibi
Sıhhat-i sükunet buldum
Hissi nefesinde
Mekanı cennetim oldun.
Başımı kaldırdım
Gök kubbem oldun,
Ağladım
Avuçlarımdan dökülen
Dirhem dirhem göz yaşlarım oldun.
El kaldırdım duaya
Dudaklarım oldun
Rabbime yakarmaya
Affı günahlarım için
Melekler tebessüm etti
Azeti ikramından.
Deli dolu bir adamım
Kabına sığmayan
Sığabilecek bir dünyam oldun
Saldım ruhumu arşına
Bakmadan
Ne gözüne ne kaşına
Dokunmadan
Tenine
Saçına
Vakit tamam hazır mı döşeğim
Derken
Gözlerimi perdeleyen
Ruhumu alıp götüren
Yine sen
Belki de aşkımızın ütopyasıydın
Beni bekleyen
Kamber Bal