Öğretmenim Şiiri - İrfan Ertav

Ben, Han duvarlarında Faruk Nafiz Çamlıbel,
Ben, Sultan Fatih’in otağında Akşemseddin’im.
Ben, Tabduk Emre dergâhında Yunus Emre,
Gül bahçesinde tomurcuklanan öğretmenim.

Ben, Malazgirt Ovasında Sultan Alparslan,
Selimiye’den Süleymaniye’ye Mimar Sinan’ım.
Ben, Gazi Mustafa Kemal’in kara tahta başında,
Adını tarihe altın harflerle yazdıran, öğretmenim.

Ben Farabi’yim, denizlerde Barbaros Hayrettin Paşa,
Nevton’um, Eflatun’um, Aristo’yum, Nicola Tesla’yım.
Ben, Güllerin Efendisi Peygamberin emanetçisi,
Gönüllerin sultanlığına talip olmuş, öğretmenim.

Ben, felsefede İbn-i Sina’yım, Devlette Nizamülmülk,
Mardin Savurlu bir köylü çocuğu Aziz Sancar’ım.
Ben, dağ başlarında tohumlar fidana dönsün diye,
Toprak olmuş, su olmuş, güneş olmuş, öğretmenim.

Ben, kır çiçekleri için ardıma bakmadan koşan Neşe,
Tunceli’de Necmettin, Batman’da Sıtkı, Bitlis’te Yasemin’im.
Ben, anamın nazlı çiçeği bir ihanet kurşununa yenik düşmüş
Peygamber komşusu Şehit Şenay Aybüke öğretmenim.