Öğretmenim Şiiri - Gönüller Şair'i Tahma ...

Bana, insan olduğumu öğrettin
Gönlüme beynime, bilgiyi ektin
Eğriye değil, doğru yöne büktün
Senin hakkın, bende çok Öğretmenim.

Elimden tutup, harfleri yazdırdın
Bazen yanlış yapıp, seni kızdırdım
Gün oldu ki, canından da bezdirdim
Herkesten çok, sabrın var Öğretmenim.

Ağlayınca, gözyaşlarım silerdin
Üzülürdün, streslere girerdin
Ben gülünce durmaz, sende gülerdin
Fazla duygusaldın, Sen Öğretmenim.

Bir gün gelmesem, arardı gözlerin
Baldan Şekerden, tatlıydı sözlerin
Bende seni, görmeyince özlerdim
Sana saygım, sonsuz duy Öğretmenim.

Annem Babam, gibi severdim Seni
A B C demeye, başladım yeni
Yıl, Ay, Haftayı ve öğrettin günü
Bilgin ve Kültürün, çok Öğretmenim.

Bak büyüdüm, yıllar geçti aradan
Dilerim korsun, seni yaradan
Ayırmadım, seni Ana Babadan
Bunu da böylece, bil Öğretmenim.

Tahmazoğlu der, kaynağından içtim
Takılıp kalmadım, engeller geçtim
Siz olmasaydınız, bense bir hiçtim
Eserin karşında, gör Öğretmenim…