Sevinç ve üzüntüyü paylaşan
Öğrencileri ile gurur duyan
Bir harfi öğretmek için çaba gösteren
Sensin sensin öğretmenim
Gösterdiğin çabaya karşılık veren
Sana inanan, sana güvenen
Seni bir ömür boyunca biz
Mutlu görmek isteriz öğretmenim
Mutsuz, üzüntülü olsanda
Bize belli etmezsin öğretmenim
Gözyaşları içinde boğulsanda
Bunu anlayamayız öğretmenim
Ders çalışmama gerek yok diye
Seni üzeriz öğretmenim
Fakat sen bizden çok
Ders çalışırsın öğretmenim
Gözlerindeki kararlığı
Sert bakışlarının altındaki
Güzel gülümsemeyi hatırladıkça
Hala gülerim öğretmenim
Kayıt Tarihi : 28.6.2003 10:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elinde tuttuğu torbada bir lokma ekmeği
Yırtık pet şişesinde umutları
Soruyorum ihtiyara adını yoksulluk diyor
Yardım etmek istiyorum benim gibi niceleri var diyor
Elini öpmek istiyorum utanıyor, etrafına bakınıyor
Konuşmak istiyorum, iki damla gözyaşı, boynunu büküyor
Hıçkırarak ağlıyor ihtiyar...
Ayrılmamı istiyor benden, kaderim benzemesin evlat diyerek
Dayanamıyorum takip ediyorum hayatı
İki duvar arasında üstünde yırtık çuvallar,
Elinde kuru ekmek parçası suyla da gitmiyor artık
Düğümleniyor herşey ihtiyar adamın boğazına
Üstündeki kıyafetler adem misali, dayanamıyor artık
Oturuveriyor Azraille başbaşa duvar kenarına
Hala lutûfkar, hala buyur ediyor elindekileri
Hala paylaşma çabası içerisinde birşeyleri
Hala öğretiyor, hala eğitiyor
Dayanamıyorum soruyorum ihtiyara
Neden hayat, neden insanlar
Adım.......... öğretmen diyor....
Barış Ardahan
TÜM YORUMLAR (1)