ÖĞRENMEK
Böyle öğrendim ben;
Giden hep geldiği yeri unuttu
Kalmanın ehemmiyetini
Böyle öğrendim!
Diz kapaklarımda yollardan geçince
Açılmış yaraların sızısı
Göğsümde, iman
Ölünce üstünde taşındığım yalnızlık tahtası
Anladım ben,
Yaşamak tatsız, tutsuz
Bir nimet
Su gibi
Olmayınca olmayan
Olunca tadsız, tutsuz
Ama bir o kadar
Gerekli!
Öğrendim ben,
Kazançlarım başarılar değil
Yaşadığım onca şeyin içinden
Sağ olarak çıkmamdır.
İbrahim Halil Özdemir
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 11:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!