Sonsuz bir karanlıktı, can bulup doğduğum yer,
Işığı görüp korktum, sonra alıştı beşer.
Işıkta yaşamayı, öğrendim zamanla ben,
Karanlıklardan korktum, kokutucuymuş meğer.
Nice sevdiklerimi, korktuğum karanlığa,
Gün geldi uğurladım, alıştım ayrılığa,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
