Odun Cumhuriyeti Şiiri - Ramazan Süt

Odunun biri, Oduna sormuş; boynun neden eğri! ...
Odun cevaplamış; nerem doğru ki...

Hanidir memlekete her şey zıddıyla bilinir ya.
Akla karanın, kısayla uzunun, zayıfla güçlünün gibi...
Birde rivayet olunur çoğu zaman algılama yetisi, öyle var sayalım
Ve var sayalım ki odun familyasından gülümseyerek gelmiştir odun...

Şimdi diyeceksiniz efendim 'deveye' haksızlık olunmuştur burda...
Doğrudur, deve duyarlıdır ve sadakatten bağlıdır, gönülden bağlıdır.
Ama odun odundur, ne fark eder meşe mi gürken mi ladin mi...
Deve anlamıştır yükünü ve neden boynunun eğri oluşunu...
Odun odundur anlamaz, bilmez odunluğunu...

Acizane deveye haksızlık olmasın diye, oduna sormuşlar odunluğunu...
Yahu odun odundur, ne anlar incelikten, yürekten...
Odun, ancak odunluğunu yapar.

Sahi bu memlekete hep böyle mi bakar bu odunlar...
Hep böyle mi sever bu odunlar...

Sonunda odun dayanamadı ve;
'Ey odun gardaşlarım ve yandaşlarım ve odundaşlarım,
Gelin hep beraber bir odun cumhuriyetini kuralım! ' dedi...

Haydi be kim sayar seni odunda! .
Odun dedi ki;
Sen şimdi çiçek ol, ben odunun olayım,
Sen ateşim ol, ben yanayım,
Sen mağrurlanma ey yürek vurgunu dilber!
Ben boynumu büküp, odun olur giderim...