küsen  dalgaların sesiyle uyuyan 
bank olsa bulunurdu belki bir çözüm
belki bir martı dans ederdi gölgesinde
belki de iki fidan el falına baktırırdı oturup falcıya 
ama bir şehir küsmüştü sana
içinde bütün yaşayanlarla birlikte 
bir bulutu küstürseydin ağlardı sırılsıklam
ve gülerdi ardından unuturdu her şeyi
yine kaldığı yerden sürdürürdü 
elindeki oyasını işlemeye döke saça
sevdasını ekerdi toprağa 
ve hep gülerdi gözlerinden yaş gelesiye 
ama değildi işte bir şehir küsmüştü sana
içinde bütün yaşayanlarla birlikte
küsen bir ateş olsa
önce parlar,  harlanır, sonra közlenir
en son da küllenirdi ezberleri
olumsuz ne yaşamışsa unutur
geçer giderdi hem öfkesi,  hem kızgınlığı 
bir şehir nasıl ateşe benzeyebilirdi ki 
içinde bütün yaşayanlarla birlikte
küsen bir sazlık olsa 
ney olup hüzünlü güfteler söylerdi 
elini yüreğinin üstüne bastırıp 
unuturdu sana neden küstüğünü de 
bu kez durum vahim anlayacağın
talan olmuş bir şehir olunca ardında bıraktığın 
21 Mart 2022-haticeak 
Kayıt Tarihi : 21.3.2022 06:45:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!