(Sevilen 1)
Koyu renkli akşamdı
Sırılsıklamdı hüzünler
Büründü kara toprak çarşafını
Tüm renkler mat, griler cümbüşü
Kutuplarda bir oda sessiz çığlıklarla
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,