Olan olmuştu, vurgun yemiştim sanki.
En dibe vurmuştum.
Sütüm dökülmüş ve benim halim çok harap.
Hâlbuki en ince ayrıntılarına kadar öğrenmiştim,
Kendimi mutlu etmeyi ve efkârıma galebe çalmayı.
Ama nafile demiyorum çünkü;
Özenle yaşamımdan damıttığım, elimde kalanlara baktım.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Kuşandığım inancım
Zedelenmeyen onurum
Ve bozulmayan duruşum....
Bir gün,bulutların arasından
Güneş süzülecektir mutlaka ... bozulmayan o duruş sayesinde ..
anlamlı ve güzel şiirinizi gönülden kutlarım ahmet bey.. sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta