Obanın Sabahı Şiiri - Seyrani Göl

Sabaha yakın, tan yeri ağırırken,
ufak tınılar koca âlemi uyandırır;
çanların düzensiz şarkısı
zamanın nabzını bozar.

Çiy taneleri otların ucunda
güneşten habersiz parıldar;
ayak basınca ürperir toprak,
rüzgâr yaprakların ucunu yoklar.

Koyun kuzu meleşmeleri ağır ağır yükselir,
bu seslerde yeni günün ilk haberi vardır.
Çoban, değneğini sıkar ellerinde,
henüz uyanmamış gökyüzüne dalar.

Ocaklardan tüten duman,
ekmeğin sıcak kokusunu taşır;
anneler suyun varlığına şükrederken
çocuk gözleri pencerelerde,
yeni günün heyecanını yaşar.

Ve sabah,
dağların sessiz alnına yazılır;
her yeni gün,
öncekilerin üzerine eklenen
yalnız bir hatıra gibi kalır.
S.GÖL