Dışarı çıktığımda yolda yürüyen insanlarda
Hüzünlü yüzleri gördükçe, gülen yüzleri özlüyorum
Durağa geldiğimde aynı sokakta oturanların bile
Donuk bakışında, birbirine günaydın diyenleri özlüyorum
Binerken dolmuşa, otobüse itişen kızlanları gördükçe
Birbirlerine lütfen buyrun diyenleri özlüyorum
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta