Düşüyorlardı.. son bahardaki yaprakların ağaçlardan düştüğü gibi,
Üşüyorlardı..bu zemheride donan çiçekler gibi,
Mermilerle .. aynı yerlere düşüyordu narin bedenleri....
Susuyordu insanlık.. dilsiz,sağır ve kördü sanki.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta