O Gizli Kadını Sevdim

Hep yarım saat bozuktu kalbim, bozdular.
Aşkın tadını korkuyorum, sevdiğimi itiraf etmeye.
Ne hâle getirdin sevgi beni böyle, nasıl uyumuşum,
Duymadım ayrılığın sözlerini, nasıl da inandım.

Şimdi nasıl severim, nasıl inanırım?
Güvenim kalmadı.
Sen güveniyorsan anlat, belki yeniden âşık olurum.
O gizli kadını sevdim ama anlatamadım.
Anlatsam, anlardı sevgi.

Kırıldı aynalar, yansımam yok artık.
Yüzümde kalan sen, gözümde kalan anı.
Her nefesimde bir eksik, bir yalan,
Aşkın bedeliymiş, öğrendim sonunda.

Bir zamanlar umut doluydu kalbim,
Şimdi sessiz, bir mezar kadar derin.
Bir söz, bir gülüş yeterdi bana,
Şimdi hiçbir ses yetmiyor içimdeki sessizliğe.

Gözlerimde kaldı vedanın izi,
Bir damla yaş oldun her gecemde.
Unut desem olmuyor, hatırlasam acıyor,
Sevgi, seninle yanmak bile huzurdu eskiden.

Yine de yazıyorum seni, her satıra gizlice.
Kalemimden damlayan her kelime sensin.
Belki bir gün okursun, anlarsın beni,
Ben hâlâ oradayım, ilk baktığın yerde.

Ve eğer bir gün dönersen, geç de olsa,
Bil ki kalbim hâlâ senin adını fısıldıyor.
Kırık olsa da, inatla atıyor içimde,
Çünkü sevgi, unutmaz seni hiçbir zaman.