O Gece Şiiri - Aziz Tuncer Atalay

Gençliğimizin sallana sallana yanaştığı liman
Biz göçmendik ozaman
Heyecanlı şaşkın bakışlardan sonra o gece
Işıl ışıl boğazından uzakta dar sokakta
simli hanımlarla genç kızların arasında
durulduğumuz an
İstanbullu olduk

Istiklal vatan bağdat ve mısır burda
bütün yollar haliçe çıkar
hemde kıyıdan kıyıdan
dere deniz boğazdan
insanın içine akar şehir
ne göç kalır ne öç
İstanbullu olduk

Sabah yok gece de aynı gün boyu
bilirsen tüm Anadoluyu anlarsın o zaman
bu şehri bu dokuyu
bir solukla okursun çoğu
ne güç kalır ne suç
İstanbullu olduk

Ah be zaman eskitir insanın anılarını
sokak bahçe tepe köy yazarsın
çizersin bir hayatı
dolduramazsan kütünü
ne iş kalır ne aş
İstanbullu olduk

Ben biliyorum şehrin sırrını gördüm o gece
Gençligimi içti bitirdi sesizce
yüreğime yansıdı slüetiyle
bir sıcak bir toprak
ne el kalır ne il
İstanbullu olduk

Şimdi hep uzaktan bakıyorum resmine
yokuşunu düzünü bilmiyor kimse
kokuşunu duruşunu ey yedi tepe
bilmiyor burda kimse
Yok o havan suyun
kazvrulmuş huyun
bu şehirlerde