O çocuklar melül, mahzun ağlaşırlar durmadan
Çığlıkları arşa çıkar, kimsecikler duymaz
Sokaklarda kırılır elleri, kolları taşlarla
Başları kopar çocukların tanklardan açılan ataşlarla
Tıpkı senaryolu bir film gibi seyredilir bu hâl
İnsanlar bakar durur bu ahvâle pervasızca
Ne kılını kıpırdatırlar, ne çıkartırlar sesini
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta