Sefil bir ev gibi kendime tütüyorum
Yüzümü çalarak aynalardan
Ki silerek adımlarımı boşluğa
Biraz sen, biraz sessizlik ve çokça tütün
Şiraz demiştim ikindi vakti
Çavlan olacaktık hatırladın mı?
Sen gittin üşümeyi giydin!
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
