Kendi içre
Yabana giz
Kendine ayan
Rahme düşen dünya
İnsana dua
Yüzümü çaldılar Filistin’de.
Lübnan’da kanımı.
Canımı çaldılar bütün dünyada…
Değdik geçiyoruz birbirimize
Sanal ile hayal ile karışık
Bir yanımız hiç durmadan çelişir
İnsanla küs düşünceyle barışık
Kimi yazdığını kendisi sanar
kül öptü ateşin ağzından
fısıldadı ateş
‘bir daha asla! ’
harlandı ateş
ışıdı kül
*
Sebillikteyim bir sebil
Ömür ki yol geçen hanıdır
Faniliğimi çoktan unutmuşum
Gün üstüne gün ölümsüz
‘Gömmeden önce biraz gezdirin beni’*
Anamın babamın mezarına uğrayın
Ölmeyi bilmezdi
deyin, paldır-küldür geldi!
...
begonvillere bak izmir’lerde sen
büyürler büyürler büyürler de
hani kocaman bir asma gibi olur bedenleri
üstü tekmil çiçek
kalbini saklayası gelir demet aralarında insanın
işte o begonviller...
Sana uzak bir denizim ben.
Düş sulara!
Kim bilir kaç ay sürecek macera...
(şiirin devamı tarafımdan silinmiştir./nb
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!