Nurlu Eser Şiiri - Kasım Kobakçı

Sarıyı turuncuya kattım, gümüşe narı
Her biri, kenara atılmış birer kayıptı
Şimdi devasa bir bütün yaptım;
Hatıraların, ümitlerin biriktiği.
*
Dört ayrı halatı, bağlayıp ucuna,
İlave ettim, taze dokuyu çürük yanına,
Geceyle gündüz bile, hizaya geldi de,
Evvel ile ahir, denk düşmedi yan yana.
*
Acı tatlı, zıt tatlar tutmuyor maya,
Bulanığı katarsan, sürükler tasaya,
Parlak olan hoş, lakin sırıtır koyma,
Sadeyi, dengeyi, düzde can bulursun.
*
Birleştirmek için, çaba ve göz feri
Dilimizdeki yanık ezgi, hanemizdeki sergi,
Okunan destandır, her düğümü,
Beş vakti, secdemizde birleştirdim.
*
Nefesin süreye, sürenin sonsuza ilavesi.
Canın canana, cananın toprağa meyli.
Her gelen an, vakitten bir tuğla,
Ruhun evrene, evrenin hiçe gidişi.
*
Yorgun bileklerin nurlu eserini,
Devasa bir tarihte birleştirdim.